;;

تصاویری از روز شنبه خونین تهران 30/3/88

گزارشی از خط مقدم نبرد: حماقتی که راه پیمایی مسالمت آمیز مردم را تبدیل به یک درگیری خیابانی نمود!

گزارشی از خط مقدم نبرد: حماقتی که راه پیمایی مسالمت آمیز مردم را تبدیل به یک درگیری خیابانی نمود!

Jun 21، 2009

تصاویری که گرفته ام از روز شنبه خونین تهران 30/3/88

ساعت از4 بعد از ظهر روز شنبه سی ام خرداد گذشته بود. در دو سوی خیابان آزادی انبوهی از ماموران پلیس، بسیج و لباس شخصی دیده می شدند. دو پیاده رو رفته رفته پر از جمعیت می شد. مردم به شدت در حال آمد و شد بودند. خیابان آزادی هر لحظه ملتهب تر می شد. تا تقاطع اسکندری پیش رفتم. گروهی از حامیان میر حسین که در جلو و پشت سر انها ماموران حرکت می کردند، بطور مسالمت آمیز پیش می آمدند. آنها مردمی را که در پیاده رو ها منتظر و محافظه کار ایستاده بودند دعوت می کردند تا وارد جمع آنها شوند. به همراه عده ای به آنها پیوستیم. هنوز اندکی از چهارراه نگذشته بودیم که ماموران و بسیجی ها، باتوم به دست به سمت جمعیت یورش بردند. جمعیت به سرعت از هم پاشید و به سمت خیابان توحید و کارگاه عملیات تونل، عقب نشینی کردند. این کار برای یکبار دیگر هم انجام شد. ماموران این بار هم به تعقیب مردم به سمت کارگاه تونل رفتند. اما مردم با پرتاب سنگ آنها را به عقب راندند. پلیس و مامور بیشتری این بار به سمت جمعیت آمد. آنها را به سمت فرعی های خیابان آزادی عقب زدند. رودکی، خوش، کارون، خوش، جیحون، بهبودی و ...
به گمانم حمله به حرکت مسالمت آمیز مردم به سمت آزادی احمقانه ترین کار ممکن بود. عقب راندن راه پیمایان به محلات، باعث حضور افراد محلی در تظاهرات شد و راه پیمایی را از حالت عادی تبدیل به یک درگیری خیابانی و جنگ و گریز در خیابانهای فرعی منشعب از خیابان آزادی نمود. اکنون کف خیابانها پر از زباله و سنگ و آهن و مواد زائد آپارتمانی شده است. در برخی نقاط خیابان مردم برای جلوگیری از هجوم موتور سواران، از علائم راهنمایی و رانندگی و تابلو خیابانها به عنوان مانع و سنگر استفاده کردند. درگیری مردم با ماموران و بسجی ها تا ساعت 9 ادامه پیدا کرد. با تغیبر فضا و صدور فرمان رهبری مبنی بر استفاده از خشونت علیه مردم، شعارهای مردم نیز تغییر کرد. آنها که تا دیروز در شعار های خود از حق رای خود دفاع می کردند و خواهان ابطال انتخابات بودند، امروز پیکان شعار های خود را به سمت برکناری خامنه ای نشانه رفتند:
"دست خدا بر سر ماست... چه احمقی رهبر ماست"
"مرگ بر خامنه ای"
"رهبر چقدر الاغه ... یک دستش هم چلاقه"
"دولت جنایت می کند... رهبر حمایت می کند"
اکنون خیابانهای منتهی به آزادی صحنه یک جنگ خیابانی شده است. با انبوهی از سنگ و موزائیک و سطلهای زباله ای که می سوزند. سروصدا ها هنوز ادامه دارد. از دقایقی پیش نیز صدای "الله اکبر" مردم در محله ما شروع شده است. به مراتب کوبنده تر و عصبی تر از شبهای گذشته..

چند نکته مهم از سخنرانی خامنه ای در نماز جمعه 29/3/88

1- خامنه ای گفت:"آقای رفسنجانی و احمدی نژاد از چهار سال پیش در بسیاری از دیدگاهها با هم اختلاف نظر دارند، ولی نظر من به احمدی نژاد نزدیکتر است". در این لحظه، احمدینژادیها بلند تکبیر گفتند. این سخن خامنه ای شکی برای کسی باقی نگذاشت که در انتخابات اخیر، او مایل به ابقای احمدی نژاد به هر نحوی بوده است. این امر نقش رهبری در رهبری کودتای 22 خرداد را بیش از گذشته تقویت می کند.

2- گفت :"من تسلیم حرکاتهای انبوه در کف خیابانها نمی شوم. اگر عده ای فکر می کنند که با اجتماعات خیابانی می توانند ما را مصلحتا وادار به پذیرش خواست آنها می کنند در اشتباهند.


3- مسئولیت هر گونه اغتشاش و کشته شدن مردم در آینده بر عهده کسانی است که مردم را به اجتماعات و تجمعهای خیابانی می کشانند. او همچنین با مرتبط دادن راهپیمایی های خیابانی به خارج از کشور، برای تحریک مردم ناآگاه به دروغ گفت: "رئیس جمهور آمریکا گفته است که ما منتظر حرکتهای خیابانی در ایران بوده ایم و اکنون خوشحالیم". کسانی که اخبار روزهای اخیر را دنبال کرده باشند می دانند که او بسیار محتاطانه با این قضیه برخورد کرده و بعید است چنین حرفی زده باشد.

4- خامنه ای برای احساسی کردن طرفداران و خواباندن قضایای اخیر از حقه ی 18 تیر 78مجددا استفاده کرد و در پایان سخنان خطالب به امام زمان ع گفت:"ای آقا و سید ما! من حاضرم جان ناقابلم را در راه شما فدا کنم". در این لحظه جمعیت زدند زیر گریه!

تصاویر اختصاصی از راهپیمایی 28/3/88 از میدان امام خمینی تا انقلاب

عکسبرداری از چماقداران موتور سوار در تجمع روز پنجشنبه در میدان امام

پس از اعلام حامیان موسوی مبنی بر تجمع روز پنجشنبه 28/3/88 در میدان امام خمینی، خبرگزاری سپاه (فارس ) هم شبه نظامیان موتور سوار خود (چماقداران موتور سوار) را به یک تجمع خودجوش اقتدار در همین میدان فراخواند!
از همه دوستان عکاس که امروز به این میدان می روند خواهشمنمدیم تا عکس این چماقداران و لباس شخصی های معلوم الهویت را برداشته و جهت آگاهی ملت منتشر کنند.

مشاهداتم از راه پیمایی میلیونی تهرانیها در اعتراض به تقلب فجیع در انتخابات

من تا بحال یکی دوبار در راهپیمایی 22 بهمن بوده ام، اما گمان می کنم جمعیتی که امروزدر فاصله میدان فردوسی تا میدان آزدای از هر چهار لاین خیابان یکریز می امدند، ، جمعیتی بی سابقه در پایتخت و دو سه برابر تعداد شرکت کنندگان هر سال در 22 بهمن است. چیزی شاید نزدیک به یک و نیم تا دو میلیون نفر. بدون هر اطلاع رسانی درست وحسابی. حرکت مردم، کاملا آرام و مدنی بود.
برخی شعارها:
تقلب: یک درصد ، دو درصد، نه پنجاه و سه درصد!
احمدی! احمدی! 63 درصدت کو؟ کو؟
هاله نور رو دیده، رای ما رو ندیده!
رای ما رو دزدیدن، دارن باهاش پِِِِِِِز میدن!
مرگ بر دیکتاتور، چه شاه باشه، چه دکتر!
این خس و خاشاک که میگی، ما هستیم، ما هستیم
(توضیح درباره پیشینه شعار: احمدی نژاد، تعداد اعتراض کنندگان را در حد دو سه هز ار نفر، کمتر از رای دهندگان یک شعبه رای، و تا ثیر آنها را در حد خَس و خاشاک دانسته بود!)
تا احمدی نژاده، هر شب همین بساطه!
دولتِ کودتا، استفا، استعفا
ایرانی باغیرت! حمایت! حمایت!موسوی! جوونمی! رئیس جمهورمی!